13 augustus 2011

Dodentocht met een staartje !

Hello vrienden ,

We did it !! En met de nadruk op WE want zonder de enthousiaste steun van Cathrine,Jeroen,Remi en Nick was het nog een heeeeeeeeeeeeel stuk moeilijker of onmogelijk geweest ! Hun roodgloeiende achterwerken en andere doorweekte onderdelen zijn er de pijnlijke getuigen van . Urenlang fietsen of trachten de fiets overeind te huoden aan een tempootje van 7 tot 9 km /u op een soms geaccidenteerd en donker parcours met een massa ongelijk verdeeld gewicht en tegelijkertijd hun’ patient’ bedienen op zijn wensjes en grilletjes . Ge moet het maar doen ! Thanks thanks ,met jullie komen de tenen van Leonidas alweer wat dichterbij !

Dodentocht zelf : prima loopweertje met nu en dan een frisse bui ,verbeterd parcours ( op 1 modderig rotstuk na na +- 65 km ) , schitterende organisatie .Heb de race bijna volledig plan kunnen lopen . Iets te snel gestart vrijdagavond om 21u maar na 5 km mijn ritme gevonden (rond 9 per/u inclusief wat loopstappen en bevooradings of sanitaire stops /hartslag heel de race door tussen 70 en 75 %) .Toffe babbeltjes onderweg met collega’s Spartanen !Heb meestal tijdens een 100km een slaptitude tussen 30 en 40 en eentje tussen 65 en 75 . De eerste kwam niet ,de 2de was des te heviger en dan ook net op dat slechte parcourstuk en op het moeilijkste moment van de nacht ( zo’n uurtje voor zonsopgang pikt het !! )en begin van blaar om u tegen te zeggen. Gelukkig was er Cathrine om mij over de dip te helpen door oa enthousiast steeds maar te herhalen dat de rest er nog belabberder uitzag dan ik !Voedingsroutines klopten redelijk ,kon zelfs meer vaste voeding langer opnemen en de testen met Dafalgan en honinggels vielen mee. Eens de zon opkwam was Marc weer de oude en heb de laatste 15 km ritme nog stevig kunnen opdrijven zodat ik ergens rond de 60 ste plaats eindigde (was na 2 uur in 195 ste doorgekomen) en zaterdagmorgen om 8u30 ( 11 u30 lopen) in Bornem de wat snellere maatjes en supporters Dirk,Greet en Ghana kon begroeten.

5tal minuten gestopt ,vers truitje aan , verwisseling van het begeleidersteam en op weg naar Dilbeek om niet alleen trachten nog wat extra trainingskilometers te maken maar ook om de mentale dreun van 2009 toen ik hetzelfde probeerde maar na 118 km totaal leeg moest stoppen voor eens en altijd in de vergeetput te stoppen . Begin ging zeer goed (met nogal wat verwonderde blikken van aankomende Dodentochtdeelnemers die er eentje in omgekeerde richting zagen wegsloffen …) maar na 15tal km alweer een slaptitude en deze keer geen tikje van de hamer maar eerder van een bulldozer ,voelde krachten weglopen ,kreeg flashback van 2009 en daarbovenop begon de blaarpijn ondraaglijk te worden . Op het beruchte 118 km punt (waar Jeroen ook nog eens fors viel met de fiets ) gestopt ,effe gaan zitten en met naald zitten prutsen aan de blaren .Tzag er slecht uit .Dankzij aanmoedigingen van Remi en Jeroen terug aangezet ,portie Voltaren en veel cola ertegenaan en het wonder geschiedde : 3tal km verder was de pijn veel minder en zat ik terug in mooi ritme dat ik vrolijk tot in Dilbeek kon uithouden ,onder een inmiddels stromende regen . Na 136 km in ongeveer 16 u waren we zaterdag rond 13u15 thuis !( laatste 36 km aan gemiddeld 8 km ). Tijden ruim binnen de Spartathlonmarges . Veel bijgeleerd op deze trip !

Nu even afwachten hoe morgen de spiertjes en die blaartoestanden evolueren ,maar als het niet teveel ellende is staan er alweer 20 relaxkilometers op het schema ,het begin van nog 2/3 keiharde weken met mogelijk een nieuwe 100 km in Hulshout volgende week zondag en ettelijke dagen met 2 keer 25 .

Heel veel dank voor de talrijke smsjes ,Facebookmessages en mails ter ondersteuning ! Deed goed !!!! Kan ze jammer genoeg niet allemaal persoonlijk beantwoorden maar ze zijn enorm geapprecieerd !

All the best

Marc

Geen opmerkingen:

Een reactie posten